Hakk'ı Sev Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

Ölümün adına soğuk su dedim
Boşalttım ırmağa yürüdü gitti
Bu muydu acaba doğrusu dedim
Söyleye söyleye doğru da bitti

Kazayla doğmuşum kazada öldüm
Her yolun sonuna ben miyim çukur
Ne hayırsız çıktım ne kuru döldüm
Beterden beter var buna da şükür

Yüzüme gülene kaş çatar oldum
Bu halim beni de tedirgin etti
Doluca kaldırıp boş atar oldum
Yalnız sana değil bana da yetti

Tavşan dağa küser dağ beştaş oynar
Dağda taş eksilmez gönülde keder
Sözler eylem yapar kaş-göz-baş oynar
İnsan ne ederse kendine eder

Gözümde yaş değil ışık var gayrı
Bir zaman ağlatan derdine yansın
Gem vuran sazıma diyardan ayrı
Kaybolan mızrabı bana dayansın

Bir uçsuz ummanda salmışım gibi
Yüzdüm çılgınlarca nehr’olup azdım
Tunç köklü ağaca dalmışım gibi
Yaprağa adımla “Hakk’ı Sev” yazdım

(istanbul-2003)