HÂKİM BEY 4
Derdim çok olmasa, çalmam kapını,
Hele beni dinle, bir kez hâkim bey.
Bir domuz sürüsü, yedi hakkımı,
Gücüm yetmez alamıyom hâkim bey.
Değirmende un kalmadı çaldılar,
O yetmedi birde haraç aldılar,
Zayıfı ezdiler, dolandırdılar,
Soydukça soydular, bizi hâkim bey.
Üç beş evlek, bostan, bağım varidi,
Çoluk, çocuk, bir tek ondan yer idi,
Enflasyon çıktı, göbek eridi,
İğneye ipliğe döndük hâkim bey.
Ben cahil biriyim, aklım erişmez,
Kolum kısa, adalete yetişmez,
Size akıl vermek haddime düşmez,
Bunun çıkar yolu, yok mu hâkim bey.
Köyün korucusu bırakıp kaçtı,
Muhtarı azası, yan gelip yattı,
Sürüm telef oldu, ekinim battı.
Geriye, boş ambar kaldı hâkim bey.
Karakış kapıya geldi dayandı,
Küreğin, kazmanın sapıda yandı,
Müçtehit'im ahım arşa dayandı,
Nasıl edem nere gidem hâkim bey.
İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü
.
Kayıt Tarihi : 1.12.2020 23:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!