Hakan Özüçelenk Şiirleri - Şair Hakan Öz ...

Söyle neden kaçıyorsun.
Yakalamadın mutluluğu.
Neden uzaklaşıyorsun.
Belki bir dostun çare olur.

Kimden gidiyorsun.

Hoş görü kalmadı,bu dünyada.
İntikam,kin.yaşıyor insanlarda.
Yaşamak daha zor oldu, bu diyarda.
Mevlana,bin kere tövbe etsende gel diyor.

Kötülüğe sapıp,ne kazandın,hayatında.

Zeytin diyarının Türk soyluları.
Ayvalıktan görünür yolları.
Gece karışır yıldızlarla ışıkları.
Cundadan Midilliyi seyredin.

Mübadillerin unutmuş torunları.

Karanlık odamda resmin aydınlık.
Etrafa saçılmış mektupların yırtık.
Yüreğim dayanmaz ayrılığa artık.
Melankolik aşkım,yazgımız ayrılık.

Çaydanlık masamda bardağım kırık.

Sen, baharda uçan kelebekmisin.
Özgürce çiçeklere konan,koklayan.
Sen,şekil değiştiren melekmisin.
Beni kötülüklerden koruyan.

Sen,benim gibi sevenmisin.

Sesinle yaşıyorum duygu.
Buğulu sesinle esir ettin.
Yüzünde aşkı görüyorum.
Lara güzelliğinle mest ettin.

Sözlerinle büyülüyorsun.

Alma çalı alma canımı.
Madenci içme kanımı.
Bitirme hayvanı tarımı.
Madenci kesme ağacımı.

Salma asidi alma havamı.

Sanki hiç yaşanmamış.
Paylaşacak kimse yok.
Tanıdık kimse kalmamış.
Saplandı yüreğime ok.

Sanki hiç olmamış.

Sakın olmaz deme yeğenim.
Ümidini sakla içinde sabırla.
Lakin olmaz deme var bildiğim.
Karanlıkları akla onu hep hatırla.

Sakın gelmez deme yeğenim.

Dönmedin ki... beklemem bitsin.
Vazgeçmedim ki... başkası sevilsin.
Unutmadım ki... anılarım silinsin.
Ölmedim ki... aşkımız bitsin.

Sevmedin ki... acım dinsin.