Kimdir,varlığımın orta yerine çöreklenen,
Duymaz kulakları haykırışları,
Ne öfkeye benzer ne sevince,
Bir canki bendeki,küskün,
Ölüm denen her neyse.
Yine akşam oldu,hasret,özlem,
Bunun adı her neyse,
Acımasızca,sinsi sinsi,yaklaştı yanıma,
Apansız yapıştı yakama,sarsarak benliğimi,
Bilir artık sevmediğimi geceleri,
Yaşamın usanmış seni taşımaktan,
Rüzgarlar kırmış dallarını,
Zaman durmuş,ateşin sönmüş,
Yalan kahkahalar izlemiş seni,
Ya o aşklar,ihtiraslı bakışlar,
İhanetler,öfkeler,nefretler,beddualar,
Bazen,birşey gelir takılır boğazına
Yutkunmak istersin gitmez,tükürmek istersin olmaz,
Bir kördüğüm atılmışcasına kalıverir orada,
Ve acı verir,söküp atmak istersin,kanata,kanata,
Hırsın öfken kalkmıştır ayağa,
Sen ne güzelsin,kızıl,mavi ve yeşil,
Birde beyazın deliliği,
Sevda dolu,güneş yangını toprağım.
Rüyadan uyanmış mahmur sevdiğim,
Yaban gülüm tomurcuğum,yaşanmışlığım,
Densiz,ahlaksız vede sonsuz gökyüzüm benim,
Seni özlüyorum,
Bugünde değil yarında,
Soluğumu tutaraktan,
Bir engin mavilik içinde,
Kaybolup giden bir kuş gibi,
Şaşkın umarsız ve inatla,
Sen benim dilimde bitmemiş bir şiir gibisin,
Ömrümün gayesi,nefesim gibisin,
Sen kalem tutan elim,
Şiir söyleyen dilim,
Üşüyen tenim,
Gören gözüm gibisin,
Düşünceleriyle kalbi arasındaki açmazda,
Yürüdü bıkıp usanmadan,
Uzun çok uzun bir yol çizmişti,
Zamana ödün vermeksizin,
O yaman çelişkiler kuşağından
Koşar adımlarla geçmişti,
Haykırmak istiyorum,
Damarlarımdaki bütün can çekilinceye kadar,
Sonra bir köşeye çekilip,
Beklemek o anı!
Tükenen bedenime,
Vurulacak son darbeyi,
Sen gülüm,
Sen bu candasın,
Canım ötesi,
Can suyum benim,
Kuru topraklar misali bedenim,
Yağmur ol yağ gülüm,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!