Yanlızlık bastı dört bir yanı yine,
Gözyaşlarım arkadaşım,yaralarımı saran,
Taş olup kırıldı,umutla atan yüreğim,
Çabam boş sarılışım boş,yalan dünyaya,
Yorgunluk çöktü omuzlarıma,
Vakit gecenin bir yarısı,
Gözlerimi kapatıp sessizliği dinliyorum,
Sessizliğinde sesi olurmu demeyin,
Vakit gecenin bir yarısı,
Ve kulaklarımda sessizliğin sesi,
Dağınık bir hayal kalır ardımda,
Duvara çarpılan bir bardak misali,
Parçalanmış düşlerim,
Geçmişim,yaşanmışlıklarım,
Arkama bakmadan gidişim...
Ahh aşkım...
Ayrılık vakti geldiğinde,
Gözyaşların aksada içine,gülümse,
Dört biryan sahte yüzler,yalan erdemler,
Kime diyesin kime acını,
Herkes bezgin,yılgın,
Ne acı,ne keder,
Bu kalemi elime alıp yazmaya cesarat ettiğim zor bir an,
Sana yazmak istedim,anlatmak istedim şu garip hikayeyi,
İlk defa karşılaştığımız anı hatırlıyormusun?
Ya ilk göz göze geldiğimiz anı,
Kaçamak bir buluşmaydı bu,
Bakışların bir şarkı söylüyordu hiç bilmediğim,
Hayat dağılan saçlarının arasından,
Dünyaya bakmayı öğretti bana,
Sonra,sonra,tabiatın tüm çiçekleri,
Birtek koku gibi geldi,
Senin teninin kokusu!
Tüm tatlar aynı geldi dilime,
Yağmurları özledim,tenimi ıslatan,
Güneşin tenimi yakışını özledim,
Rüzgarları özledim,saçlarımı savuran,
Ençok,ençok ellerini özledim
Hani o ellerimi sımsıkı tutan ellerini,
Sen beni tanımaz,beni bilmezsin ki,
İki hecelik adım şimdi tek heceye indi,
Anlamak güç,yaşamak yaman şeydir beni,
Bülbül beni anlatır güle asırlardır,
Duymasını bilen kulaklara ismim hoş bir nidadır,
Bir gün birden bire bir soru düşecek aklına,
Acaba nerede diye?
Kendinde anlamsız bulacaksın bu soruyu,
Ama silip atamayacaksın aklından,
Geceler uzayacak,düşler beni soracak sana,
Firariyim,hayat zindanından,
Yeter artık kalbimin kırgınlığı,
Yorgun düştüm,yenildim belkide,
Bırakmadım ama asla kavgayı,
Yalancı ışıklar parlıyor çevremizde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!