Hak Yolunda Cennete Şiiri - Berat Özdemir 2

Beni ölü diye kefene sarıp, tabuta koymuşlar,
Birde ismimin yanına, şehit adını kondurmuşlar.
Masum bedenimi, omuzlarda ağıtlarla taşımışlar,
Birde, Anama oğlun öldü diye haber salmışlar.

Bir çocuk gibi, telaşlıydım başlarda,
Yavaş yavaş alıştım, şehit arkadaşlarıma.
Ağlamasın asla Analarda, Babalarda!
Çünkü, bizi Peygamberler karşıladı buralarda.

Şehit olmak, ne güzel şeymiş bak anlıyorum,
Meleklerin, peygamberlerin yanında anılıyorum!
Biryerlerde, parlıyordur belki nurum,
Belki, sevdiklerimin ufkunda bir Güneş gibi doğuyorum.

Ben, ölmedim ki hala yaşıyorum,
Bir güvercin bedeninde, kanatlarımı savura savura uçuyorum.
Sevenlerimin yanında, ağıtlarına ağıt yakıyorum.
Sesimi duymasınlar diye, içime ata ata ağlıyorum.

Hakkım helaldir Anama, Babama, Kardeşlerime!
Selam söyleyin Ablalarıma, Abilerime.
Üzülmeyin asla, benim gidişime.
Hak yolunda Cennete, basa basa gelin izlerime!