Hayatımın Savunması Şiiri - Berat Özdemir 2

Var dedim, yok dediler,
Yok dedim, var dediler.
Yalan söyledim, gavur eylediler,
Doğru oldum, kin güttüler.

Zaman su dediler, yük oldu omuzlarıma,
Dondurdu, kırağı çaldı sularıma.
Tanık oldu yaşadığım her zerre âna.
Hayat, sen bir kuble ağır geldin bana.

Diyeceklerimi diyemedim, kaldı dilimde.
Kopradığım gül, kurudu ellerimde.
Dalıp gidince aşık dediler, düşünemedim.
Gülüp eğlenince deli dediler, sevinemedim.

Doğruları konuşunca zorlarına gitti,
Zoruna gidenler eliyle bir kenara itti.
Yalan konuştum, sözüme inanan olmadı,
Etrafımda, bana güvenen kimse kalmadı.

Kaba konuştum, kimse arasına almadı,
Kibar oldum, kimisi adamdan saymadı,
Hayat, yine bana acımadı,
Zoruma gitti, gözümden yaş akmadı.

Ey koca anlamsız Dünya!
Ben mi haksızım, söyle şimdi bana?
Bu Dünya'da, olsanda evliya,
Yinede yaranamazsın bu Dünya'ya...