Hak Edeceksen Sen Hak Etseydin

Çok hatam oldu benim;
Sevip yanılmalarım, duyguılarımı;
Bir hiç uğuruna saydırmalarım...

Nelere şahit oldu şu kalbim;
Nelere şahit oldu şu tozlanmış sarı sayfalarım...
Bir gün güldürdü ise bir gün ağlattı,
Şu sarı sayfalarım, sarı saylarım;
Bana neler, neler yaşattı...

Acıydı yaşattıkları acıydı ama;
Acıttıksa öğretti, kör olduğum şeyleri gösterdi...
Gerçek sevdaları göz önüme serdi...

Halbuki beni sevdiklerim sevmemiş,
Benim değer verdiklerim;
Karşılığında bir gramını vermemiş...

Şimdi sen, isimin her yerde;
Tabi ki en önce kalbimde...
Şöyle bir baktım da keşke;
İlk ve son sen, sen olsaydın...

Sevseydin, sarsaydın...
Bana gerçek olan Aşk'ı sen yaşatsaydın...
Ellerim ellerini acıttırdı da gözlerime;
Gözlerime sen baksaydın, sen baksaydın...

Bir türlü kabuk bağlamayan kalbimi;
Keşke, keşke hak edeceksen, sen etseydin...
Hak edeceksen, sen etseydin...