Hadi Gel Şiiri - Hüsnü Bozkurt

hadi gel
dağlara gidelim seninle
nisanda gidelim
çıldırmışken doğa
börtü böcek şarkıya durmuşken gidelim
yeşilin bütün tonları yansısın gözlerinde
sesin karışsın su sesine
sen tutuştur dağları güzelliğinle
ben türküler yakayım güzelliğine

bir deli rüzgarım ya ben
savurayım saçlarını çatlasın bahar
saçlarının savruluşuna kapıl da sen
dans et sabaha kadar
yükselirken parmaklarının ucunda bir mavi melek gibi
çılgın doğa gör bak nasıl duruluyor
gör bak nasıl kıskanıyor yıldızlar kayışını
ben nasıl vuruluyorum sana yeniden
gör bak nasıl seriyorum ayaklarının altına ay ışığını

hadi gel
dağlara gidelim seninle
karlar erirken gidelim nisanda
ceylanlar misali kan ter içinde
kaçırmayalım ne olur kırık dal uçlarında filizlenen hayatı
bir kardelen deli deli açıvermişse yapraklarını
bir yorgun yürek yanıyorsa yangınlar içinde
biçare ben deli deli seviyorsam seni
dağlar bekleyin bizi dağlar bekleyin bizi

tan ağartılarında bembeyazlığın ışıyor gözlerimde
içinde ayrılıklar olmayan bir şiir var şimdi dilimde