Rüzgarın savurduğu saçlarının arasından bakarken,
hüznün gölgesi raks ediyordu bakışlarında..
Siyahın gizemi örtüyordu ıslak gözlerini...
Beyaz teninde geceye inat bir gülümseme vardı..
Yalnızdı ama yürekliydi kadın..
Gecenin sessizliğine inat tutkuyla fısıldadı;
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
beğenerek okudum yüreğinize sağlık ..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta