Evimizin hemen karşısında
Bir ahşap binanın çatı katında
Bir yalnız kadın yaşar gider
Bu şehrin puslu havasında
Hayatın dikenli yollarında
Sende bırakıpta gittin kalemini
Hayal oldun Yusuf Hayaloğlu
Özdün sevdiklerini sanat alemini
Hayal oldun Yusuf Hayaloğlu
Yakında gelirim demiştin ya Rızaya
Neden gülmezsin deme bana
Gülmek dediğin bana göre değil
Her sevgide yalnızlık kaldı bana
Sevmek dediğin bana göre değil
Dertli bir bedenin canıyım ben
Ufukta kaybolunca akşam güneşi
Bir kızıl bulut sarar ya gökyüzünü
İçimi yakar kavurur ayrılığın ateşi
Mehtapta arar dururum yüzünü
Nafile bekleyiş zaten biliyorum
Öncelikle beyinlerde hiç bir arıza olmamalı
Tarafsız ve problemsiz bir beyin istiyorum
Girişimler kesinlikle çıkar amaçlı olmamalı
Menfaat beklenmeyen bir Dünya istiyorum
Dünya görüşü ve inancı ne olursa olsun
Madem bu aşk burada bitsin diyorsun
Veda etmeden git git canın sağolsun
Ayrılık anına dayanmaz benim yüreğim
Ben uykudayken git git canın sağolsun
Yüreğimdeki kor ateşin sahibi sensin
Nedir bu telaşın ey gönül
Yinemi kara sevdaya düştün
Sen hiç uslanmazmısın
Bak elinden ne hale düştüm
Yıkılmışsın halin bir virane
Boş yere tükettik genç ömrümüzü
Gidelim gardaş sılamıza doğru
Şiir Türkülerle avuttuk gönlümüzü
Gel gidelim Anadoluya doğru
Ne güzeldir hele gardaş demeleri
Ne varlığın nede yokluğun belliydi
Artık her alanda görünüyorsun Yaşar
Yatağında duran berrak su gibiydin
Coşan çağlayanlar gibisin Yaşar
Yaz bahar çobanlık yapardın dağlarda
Çok mutlu görünüyorsun
Son günlerde uçar gibisin
Halimi hiç sormuyorsun
Sanki benden kaçar gibisin
Davranışın bir başkası gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!