Hacı Bekir Erdoğan Şiirleri - Şair Hacı ...

sanma ki bu dünya ebedi ufaçık hücre bile bitirir seni mal mülkde dünya serveti hakkını vermessen kemirir seni! adamlıgın ölcülürsele malla şimdiden kişiligine el salla cesedini taşıyanın bol olsada arkanda da çekiştirirler seni! ömrü verenin çıkınca huzuruna keşkeler fayda vermez unutma defterin kapandı; sol tarafınsa! arkandan işlenen kurtarmaz seni! yemeden yedirtmeden biriktirdigin gözden sakınıp büyütüp,yetiştirdigin ailem diye bagrına basıp sevişdigin! terk ederler ötede aramazlar seni! akıl verilmiş kullan; hakikatı bul diye! rızık ALLAH vergisi korkun neye kula kulluk edip; cennet beklentin ise! aklını kulllanmayanlarla eşlerler seni kulluk vazifesini idrak et yönel RABbe haramlardan kurtul yarış infak etmede tövbe için bekleme son nefesini de nasıl yaşadıysan öylece alırlar seni!

Bırakıp yaptıklarını arkaya Sarılıp büyükçe bir kayaya Elveda deyip vefasız insanlığa Dünya sizin olsun desem mi Karı buzu basıp yanan bağıra Duyurmaya gayret etmeden sağıra Düşüp dönüşü olmayan çığıra Dünaya sizin olsun desem mi? Vefa yok bende de bitti deyip Yolda lazım olacak urbayı giyip Yaşam hikayesini burada bitirip Dünya sizin olsun desem mi? ? Alın sizin olsun renkli yaşamınız Adınız mu’min; degil yaşantınız Beni bu hale getirmeğe uğraştınız Dünya sizin olsun desem mi? Korkarım beni yaratan RAHMAN’dan Layık bir kul olarak yaşayamamakdan Ahired de soruya cavap bulamamkdan Vazgeçdim nefsime uymakdan desem mi?

umutsuz!
çok defalar başına geldiyse yalnızlık
bu sende alışkanlık
bırakamassın ugraşların nafile
sen terk etsen o terk etmez kesinlikle!
kurtulmaya çalışırsın

bilmiyorum ama hissediyorum! hislerimde yanılmayıda çok çoook istiyorum! etkilendim demekki ruyalarımda da bekliyorum. kabus korkusuyla irkiliyorum. sol tarafıma üç kez tükürüyorum! çekip besmeleyi gözlerimi yumuyorum! uyku nedir unuttum tekrar irkiliyorum! sabaha kadar bunu çekiyorum! yorgun halde kalkarken yatakdan bir diger gelecek gecenin endişesi; saplanıveriyor ürkek yüregime! yine yoksun gelmeyceksin! ben bomboş odanın içinde bom boş yatakda sensiz! eşyalar üzerime hucum ediyor imdat cıglıklarım duvarlarda yankılanıyor! halsiz yorgun halde zemine caklıyor! feryadım beni korkutuyor! ve bende kalan o resmin tesellim oluyor! her baktıgımda ihanetini haykırıyor! bırak degmez diyen bedenime; yüregim karşı cıkıp! seni sevecek bir kırıntıyı; güzel sözlerini hatırlatıp geçmişdeki yaşanmamış günleri yaşanmış sayıyor! sen terk etsen de; bu yalnız adam seni hala evet hala...!

Kaderimde bir yazı ki aşılmaz Çırpındıkça çırpın sonuç alınmaz Yazı demekle teselli olunmaz Dünyanın içinde teksin; yalnızlık Konuşursun muhabbetler boşuna Her söz kurşun; yara açar bağrımda Manalı bakışlar tamda karşımda Dünyanın içinde teksin; yalnızlık Karşıma diksem hedef tahtası Tam ortası tatmin etmez başkası Yıkılıp tarihe sayfa olası Dünyanın içinde teksin; yalnızlık Yakında olanlar dahi uzakta Bir çoğu var da sen yoksun tuzakta Tedbirler alsınlar seni yazak da Dünyanın içinde teksin; yalnızlık. Takıldın mı nefse; daha hoş ölse Hepsi nafile konuşup da gülse Yaşarken mezar arzular senle Dünyanın içinde teksin; yalnızlık. Ancak muminler kardeştir kur’an-da Kenetlenmek emir dahi olsada Menfaat silahıyla tam karşıda Dünyanın için deteksin; yalnızlık Selam bile kürke verilir halde Dostluk yalandan dolaşıyor dilde Her kulun bağrını yakan közsünde Kimseye ses etdirmiyon; yalnızlık

Bir rol biçilmiş banada zamanı zemini Önceden cizilip önceden bilinir hepsi Degiştirdim diye avut sen kendini Yaradan iradesine gücün yeter mi? Bu rolu oyna istesende istemesende Düşman gani biri içinde digeri hariçinde Birini altalasan digeri oyunlar senin peşinde Yaradandan yardım olmasa güç yeter mi? Izdırap,dert,elem,keder say neye güç yeter Rol belirli seninde seneryon bir yerde biter Sanada bir kova su biraz bez belki nasip eder Yaradan dan başkasının gücü yeter mi?

siyah gözlerin karanlıkları parçalasın
bu güzelligi RABBİM kemden saklasın
sen bebişim benim için bir numarasın

gönlümde hasretin cebimde resimlerin!

atmıştım temelini yüksekce yaylada
yetişmeni istemezdim kalabalık alanda
şimdi sade bir hayalin var yanımda
hümeyra hümeyra yayla kızı hümayra! !

ter temiz bedenin el degmemiş kişiligin

derin düşüncelere daldıkca dalıyorum!
ben nereden geldim ve neredeyim? ?
uzunmu bilinmez ama ince bir yolda!

yürüyorum ümidimin bitmemesini istemekdeyim!
bir çok yolcu var bu ince yolda seyreden!

seserice Dolandım durdum şu koca alemde Kimi gayeli kimi beyhude biçimde Sorunlar sıralı beynimin her yerinde Dolanıp duruyorlar kabadayı serserice.. Gün olup terk edip gitmiyor sorunlar Bir biri üzerine yıgıldı kalkmaz oldular Bilmem ki bu bedende neler buldular Dolanıp duryorlar kabadayı serserice.. Karanlık yerleri mesken tutdum nafile İzbeleri dolaşdım karşima çıkarmı diye Tanıdıklarıyla haber yollasam birde Dolanıp duruyorlar kabadayı seserice.. Çıksa karşıma çarpışırım kabadayıyla Haince dalmiş içeri dolaşır damarımda Çareler aradım etdigim dualarımda Dolanıp durmasınlar kabadayı serserice...