Hacı Bekir Erdoğan Şiirleri - Şair Hacı ...

anladım ki senle mücadelemiz
dogumdan ölüme devam edecek!
imkan tanımyon biraz gülelim biz
bagrına basınca kavgamız bitecek!

beklentim olmadı senden afaki

ezecekler biliyorum ezecekler onlar kendilerine ters geleni ezecekler kurdukları sömürü çarkının dişleri arsında müslüman olsada fark etmez onlara ceblerine girene bakarlar helal haram hic aramazlar yardıma muhtaç duruma düşürürler göstere göstere yardımcı görünürler iflak ettirmez süründürürler biliyorum bu sistemin bekcileri ezecekler maddi güç ellerinde devlet desen ceplerinde mumin görünmek dillerinde ezecekler biliyorum ezecekler....

gün olurda rızkını temin için iş ararsan derim ki sözde müslümanda çalışma naçarın kesilipde mecbur kalırsan onunla din kardeşiligi hissine kapılma emegine saygı gösterip vermez hakkını ibadet etsen düşürür suratını, gardını bindikce biner dönmeye dur sırtını onunla aynı ümmetden olduguna inanma işverenin degil olur başına rızık veren ilah der iş vaktinde namaz kılmamayı ister ALLAH konuşurken kitap sünnet yemin vallah onun konuşmalarının kalpde olduguna inanma yedigin yemege dahi katmak ister hile kendi fazladan calıştırır vermez mesaide beş dakika geciksen muhapsın sualleriyle onun yanında mutlu olacagına inanma

çekeceksin! olduda bir kula gönülden bir hisle saklısı yok ama yinede gizlice senin için normal başkası için delice yüreginde sızı ki hem derin hemde... bir duyguyla kapıldıysan! çekeceksin! kaprislerini; sana garip gelen alışkanlıklara alışmaya, mutlu anında çile ile karşılaşmaya, nazına,huyuna husunu boyuna bosuna! cep telefonundaki konusuna! sevmedigin dostuna! nefret ettigin parfüm kokusuna! katlanıp bunaları sineye çekeceksin! laf anlamak nedir bilmeyen akrabasını sana farklı olan babasını, garip garip bakan anasını, gündüzleri yanında olsada gecede yasını sabah olana kadar çekeceksin. görünce unutup çekdiklerini, tatlı bir heyecan kaplayınca bedenini, titreme tutunca çarpan yüregini; hasretinle olmuyor deyip bir resim çekeceksin!

çok basit şeylere alevleniyorum öyle anlar varki hayat dayanamıyorum! işde şuanda o anı yaşıyorum! bagrıma saplanmış yaşam zehirli hançer kendime teselli ediyom sabret buda geçer! yakama yapışdı amansız bir yalnızlık! haykırsam duyulmaz alemde sagırlık! neden insanlar içinde bu anlaşmazlık birbirimizden bi haber dayanılmazlık! dayanılmazlık! sıkıldıkca sıkılıyorum YARAB yalvarıyorum! ayırma beni senden uzaklara beden müsait düşer tuzaklara! perişan etme ahiretimi kaybettirme şahsiyetimi! dönüş yok geçen zamana mahcup etme beni huzurunda !

vurdum başıma! karar aldım çok delice düşlerime sokmayacagım; seni gördügümde bakmayacagım, selam da salmayacagım. yüz yüze gelsekde bekleyecegim sessizce! gözlerimi kaçırmadan bakacagım ilgisizce: neler oldugunu anlatmaycagım! kırgınlıgımın sebebini bilmeyeceksin! hatayı gene bana yükleceksin. sessiz kalışıma belki delireceksin! cesaret edipde sebep diyemiyeceksin! boş verdim hayatı düzene sokmaya veda ettim selamsıza dost olmaya başıma yumruklarla vurmaya cesaretin kalmayacak halimi görünce dualarında senin olsun bu kişilik ölünce!

her nerden tebelleç olduysa bedene ne uygulamalar denedimse nafile zerk olmuş anladıgım beyin hüçreme benle mesut benim için kabus sıkıntı! unuttugu anlarda farklı olur dünyam bahtiyar gülen neşe dagıtan insan girdimi başımı hangi taşlara vuram? benle mesut beni unutmayan sıkıntı! anlatamam halimi eş,dost,arkadaşa onlar yok zaten; anlayacak olsalarda! kafamı koyup yastıga uzandıgımda benle mesut benim kabusum sıkıntı! degil birkulun sevdasından muhabbetinden yanımda olanların sanılmasın beklentisinden yaşama ayak uyduramadım endişesinden! benle mesut beni perişan eden sıkıntı! ne luks bir hayat yaşama arzusu ne de olmayacak duanın olgusu kafamın içinde ahiretin çetin sorgusu benle mesut beni darlandıran sıkıntı!

bu bir ihtiyaç öyle yalnızımki halimi soracak yüzüne bakacak bagzen hüzün deryası bagzen mutluluk diyarı bagzen umutlara yolculuk yapacak! bagzende oda canımı sıkacak! birine evet birine... adını sen koy arkadaş mı dersin? yoksa dostmu dersin can yoldaşımı hayat arkadalışım? varlıgının dayanmaya tehammül etmeye göğüs germeye... en tehlikeli anda yapışacak yakama dönmeyecek arkasını dönmeyecegim arkamı konuşmalardan anlaycak adamı! bakışları huzur dolu kızdımı alev topu! kızmayacak ki yakarım yanaraım diye ihtiyaç duyuyorum hayatda böyle birine..

dur diyecek kul olsada durduramaz soldurmak istesede muktedir olamaz çilen derdin çekilirken; ölüm az yürrü yalan denilen ama sevilen dünya! içine yüklenmiş kaldırmakda zor hisler bir yanın güllerle diger yanında kaktüsler neşeli olanlara zıt; yaşama küsmüşler! yürrü yalan denilen ama sevilen dünya! bir gayen bir emelin hatda hizmetin ne badirelerle karsılaşıp kimleri yedin? çok kulları kendine baglayıp köleleşdirdin yürrü yalan denilen ama sevilen dünya! mevsimlerinde ayrı ayrı zevk; işkence günler uyku zamanı gecelerinde eglence kardeş kardeşin hakkını yer kalleşce! yürrü yalan denilen ama sevilen dünya! insanlıgın ebediyete geçişinde mola yeri kimi ilahı oldun kiminin ise kini nefreti sevaplara zıt günhlarla doldurduk defteri! yürrü yalan denilen ama sevilen dünya!

Ne hale getirdik bilmem ki dünyayı
Aldık mı yaşam dan düşen payı
Yaşam çile isterik ölü olmayı
kıyamet’imiz Yaklaştı mı bilinmez

koptu birer birer deger verilen baglar