Hacı Bekir Erdoğan Şiirleri - Şair Hacı ...

nerde? nerde nasıl bilmem ama bir hatam var! sanki o hatadan bu dünya bana dar! yaşanacak günler yaşanmışdan sıkar yanık bagrım yanık sahralar sahralar akmadan kalmadı gözümde yaşlar sular! baş ki ne bir yere sıgar nede yersiz durur günün doguşu neşe mutluluk dogrurur batışı olmasa benim için işkenceyle doludur batışında kafamı koysam yasdık yatak dondurur akmadan dondu gözümde yaşlar sular! sorular sorunlar peşpeşe hucum halinde sabır tek silah tutukluk etse bile hatef tahtasında dikdigim çile birleşdi kederle sıktıgım mermi buldu hep hedefide akmadan yandı gözümde yaşlar sular!

tutunmaya çalışırken hayatın kenarından
nasırlı ellerim kaymaya başladı
çırpındım tutunmak için bir tarafından
bedenim beni boşa salladı!
yakama yapışan amansız keder!
eceli aratır ölümden de beter

kırgınım! öyle kırdın öyle üzdünki dalından koparılmış yaprak suya salınmış toprak gibiyim. yaşarken cenazesi kılınan mezarı yapılıp baş tahtası yazılan biriyim! yaşayacagım dertlere inat! sabredecegim sabırda bir sanat! kırgınım ama dagılmayacagım! ALLAH"ın verdigi ömrü dolduracagım! günahkar olsamda tövbede! bedhahlar olsada alnım secde de! gülmesede yüzüm kıyamda duracagım! kırılsa bedenim rukuda olacagım! ALLAH"IM deyip ellerimi açacagım! gözyaşlarımla niyazda bulunacagım! bir kul kırdı kalbimi! RABBİM sen biliyorsun halimi bana verdigin bu bedeni sana hizmetde al nefesimi! kuluna gırgınlıgım engel olmasın kulluguma! senin sevgin dulsun yürekdeki boşluguma! sen çaresizlerin yegane yardımcısı! sen kırık gönülerin tek onaracısı! kırık dökük geldim huzuruna ahiretde mutluluk nasip et bu kuluna!

İlgisiz, sevgisiz
birikdi duygular damarlarda
kolay degil yaşamak
ilgisiz sevgisiz
bir ömür birbirinden habersiz
kolay degil yaşamak!

ne acı vericı bir durum göz yaşı dökemiyorum kuru degil pınarlar ama bir türlü mendili ıslatamadım! neler görüp geçirdim neler öyle acı öyle de ızdırap keder ölümü ıstedim günler ve geceler bir türlü yastıgı ıslatamıyorum hep başkalarına bakıp tesellilendim RABİMDEN hep hayırlısını istedim konuşacak bir ıgvanda bekledim bir türlü gögsünü ıslatamadım yatıp anamın şevkatli kucagına derdimi döküp otagına ocagına başımı koydugumda bacagına bir türlü enteresini ıslatamadım. daglara dertlendim yuvarlandı taşlar kuşlara dedim yuvasını terk etdi uçdular derelerden geçerken coşdu sular bir türlü derdimle kimseyi ıslatamadım.

bir istegim var RAHMETİ bol olandan zulme karşı dik durmayı nasip etsin ayaklarım yere çivilenmiş yüregim ebuzerleşmiş sonu cennet oldugunu hafızam idrak etmiş dim dik ayakda zulme egilmeyen başla! söylemler hak eylemler hak korkusu olmadan yalnızlıgın dogruda tek başına cemeat! sürgünde olsa zindanda olsa sonuç cenneti buluyorsa katı bir kalp zulmün karşısında çelikden daha sert kılıçdan daha keskin ışıkdan daha parlak imanki! cehenme eteşine inat cehennem alevlendikce iman söndürsün RABBİM ALLAH DİYEREK BENİDE GÖTÜRSÜN!

güneş ol. güneş olda ışıt karanlıklarımı! kurtulmaya bagladım umutlarımı tutup fırlattım ugrunu kapatan bulutlarımı! somut hale getirdim soyutlarımı güneş olda ışıt karanlıklarımı! sade birimyim yokki dehlizim yalnızlıklar içinde yap yalnızım gün görmedigimden çook halsizim. güneş olda ışıt karanlıklarımı titriyor elimlerim; gazelden farksız yürek üzerime toprak atılsada kürek kürek ömrüm geçdi hep seni; seni düşünerek. güneş olda ışıt karanlıklarımı! anlatayım sana senden sakladıklarımı...

bende oldugu degişmez gerçek! ama ortaya birde ortam girecek insanın kişiligine yön verecek! olayların; adına ne denilecek? tesadüf desen tesadüf degil! tevafuk desen kim buna kefil? tanımadan daha kimligini! nasıl yapacagım ben kullugumu? günah yüklü alıp verdiğim solugumu sevab tarafına çevirebilir mi yolumunu? tesadüf desen tesadüf dedil devafuk desen kim buna kefil? önder olan peygamber göç etmiş.. bırakadıgı emanetlere ihanet edilmiş din kardeşliği hiziplere terk edilmiş! bunun içinden biri cennetdeymiş tesadüf desem tesadüf degil; tevafuk desem kim buna kefil? KURAN anlamadan okunmakda kimi duvarda kimi hafızada hapsolunmakda! kimi de insanları yolmada kullanılmakda kulluk nasıl olunur sorulmamakda! tesadüf desen tesadüf degil; tevafuk desen kim buna kefil?

kapatıp gözlerini aleni gerçege!
takılmış geçemiyor küçük çekirdege
hayali ayrı ayrı güzellerle gerdege!

aklı var kullanmasını bilmiyor hergele!
işi gücü yok aylak aylak gezer dolaşır!

iffet adıydı huyuydu karekteriydi! başını her zaman yere egerdi gözlerini sözlerini hep gizlerdi bir sevdası vardı; onuda saklardı yanık bagrında buram buram sevdası kokardı! iffet. adıydı huyuydu karakteriydi! boya ve cila nedir bilmez ALLAH vergisini degiştirmez giyinir kendini hiç göztermez! sevdasını herkes bilir; o bildirmez! iffet. adıydı huyuydu karekteriydi! yakardı bagrını sevdası rıza! başını kaldırıp harama bakmazdı asla! dikkat ederdi vaktinde namaza mücadele ederdi düşmanlarıyla! iffet. adıydı huyuydu karekteriydi! iteatkardı sevdası rızaya ana baba yakın uzak akraba oyunu severdi; ama onamazdıda örnek aldıgı; haticetül küpra! iffet. adıydı huyuydu karekteriydi! çağa damgasını vurcak biriydi! gayesi annelik; onun üstesinden gelmeliydi! yetişdirdigi çocuklarda rızayı bilmeliydi! rıza için yaşayıp rıza için ölmeliydi! iffet. adıydı huyuydu karekteriydi! ne kaşıyları sorunu oldu ne saçı ne yüzüne boya kullandı! ne de dudaklarının rengiyle ugraşdı o ALLAH RIZASINA aşıkdı! öylece yaşadı!