Hacı Bayram-ı Veli Şiiri - Servet Erbaş

Hacı Bayram-ı Veli.
Ankara’nın Velisi.
Yüreğine işlemiş.
O’nun Allah sevgisi.

Ak Şemsettin dediğin.
Velinin öğrencisi.
İslam’ı öğretenin.
Olacaktı kölesi.

Zincir ile bulmuştu.
Velinin medresesi.
Köpeklerin kabından.
Almış idi hissesi.

Bu şekilde başladı.
Mübareğin ilk dersi.
İlk dersinin konusu.
Nefsinin terbiyesi.

Hacı Bayram Velinin.
Olmuştu talebesi.
Hocasıyla beraber.
Birer inci tanesi.

Onun adı Numan’dır.
Hacı Bayram Künyesi.
Makam mevki neylesin.
Hak yoludur gayesi.

Camisinin yanında.
Ulu zatın türbesi.
Etrafına nur saçar.
Gözümün nur tanesi.

Camisinin komşusu.
Augstus kilisesi.
İslam da tüm dinlere.
Hoşgörünün simgesi.

İki cihan güneşi.
Alemin efendisi.
Asırlar önce gelen.
Müjdenin habercisi.

Çok yakındır Bizans’ın.
Ateşinin sönmesi.
Allah’ın Rasulü’nün.
Bildirdiği müjdesi.

Hacı Bayram Veliden.
Alınca havadisi.
Zannetti ki Murat Han.
Müjdelenen kendisi.

Padişah’ın duyunca.
Kesilmişti nefesi.
Kursağında kalmıştı.
Sonrasında hevesi.

Fatih Sultan Mehmet Han.
Aldı Bizans ülkesi.
İman ile karada.
Yürütürdü gemisi.

Yıkmış idi Bizans’ın.
Güvendiği kalesi.
Kıldılar ilk Cumayı.
Ayasofya Camisi.

İstanbul’un fethi’nin.
Ankara da hissesi.
Hacı Bayram-ı veli.
Birde O’nun kösesi.