Haber Verirler Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

HABER VERİRLER

Sılayı terk etti gurbet kuşları,
Ne gelirler ne bir haber verirler
Canım arzuluyor gönüldaşları,
Ne gelirler ne bir haber verirler.

Gurbet ellerinde bi çare kaldım,
Seherde ağladım hayale daldım,
Eşime dostuma ulaklar saldım,
Ne gelirler ne bir haber verirler.

Bir zamanlar evim dolar taşardı,
Malım mülküm baş üstünden aşardı.
Sermayem tükendi gözüm yaşardı,
Ne gelirler ne bir haber verirler.

İşin gerçek yüzü Allah’a ayan,
Haykırsam Bulunmaz sesimi duyan
Bizleri unuttu sohbete doyan
Ne gelirler ne bir haber verirler.

Varıp danıştım ahvali pirime,
Dedi selametle çık seferine,
Giden gönüldaşlar ören yerine,
Ne gelirler ne bir haber verirler.

Aksakallı dede girdi düşüme,
Dedi oyalanma var git işine,
Sakın düşme gaiplerin peşine,
Ne gelirler ne bir haber verirler.

Şimdilerde ben bir bahtı karayım
Vezirim yok danışayım sorayım,
Issız kaldı Gönül tahtım, sarayım,
Ne gelirler ne bir haber verirler.

Gam yükünü bedenime yükledim,
Çıkıp gelirler mi diye bekledim,
Yalnız kaldım derdi derde ekledim,
Ne gelirler ne bir haber verirler.

Ulak dayanmadı Ahuzar’ıma,
Kalktı ermek için işin sırrına,
Haber saldı Edirne den Kırım'a
Ne gelirler ne bir haber verirler.

Müçtehit'im dağ başına çıkayım,
Gam yükünü yalınız mı çekeyim,
Bilmem ki içimi kime dökeyim,
Ne gelirler ne bir haber verirler.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi