Ha Gayret Şiiri - Mehmet Çiftci

Küçücük dereler deryaya doğru,

Kavuşmaya ramak kaldı ha gayret.

Sancılarla beklenen bebek doğdu,

Olmaz zannedilen oldu ha gayret.

Düşler vardı geceleri süsleyen,

Omuzlar var ümitsiz baş yaslayan,

Kuş yavrusu gibi dava besleyen,

Yollarınız çok az kaldı ha gayret.

Kırıldı ya bükülmedi bilekler,

Kapıları aşındırdı dilekler,

Zaman oldu kan akıttı oluklar,

Gönül arananı buldu ha gayret.

Fidanlar yeşerdi toprağa düşen,

Dağlar gibi binbir engeli aşan,

Sabır kazanında ümitle pişen,

Nerdeyse kıvama geldi ha gayret.

Gücünüze güç eklesin Yaratan,

Aklaşıyor ümit kesme karadan,

Son bir hamle ile sıyrıl aradan,

Düşmanları nifak böldü ha gayret.

Gün doğacak çok az kaldı gündüze,

Şafak işte baksanıza yıldıza,

Ümitler toplanıp bağlandı size,

Zifirî karanlık soldu ha gayret.

Duraklamak kaybettirir her şeyi,

Dönmek üzeresin en son köşeyi,

Ertele sefayı zevki neşeyi,

Çaba son demini buldu ha gayret.

Ağlayan gözlerin gülmesi yakın,

Bu gayretler yarın senin yüz akın,

Vaz geçme ne olur, aman ha sakın,

Bu yolda çok yiğit öldü ha gayret.