Ha Gayret Şiiri - Ali Rafet Haznedar

Ayakların çıplak, ellerin donmuş,
Buzların üstünde, dolanıyorsun,
Rüzgârlar sinenle, arkadaş olmuş,
Yağmurla muhabbet, kuramıyorsun.

Yardımlaşma bitmiş, insanlık ölmüş,
Yoksulluğa çare, bulamıyorsun,
Sevinç ışıkları, yanmadan sönmüş,
Kimselere hesap, soramıyorsun.

Doğruluk önünde, yıkılmaz bir set,
Bu güçsüz halinle, kıramıyorsun,
Sana küskün gezer, her güzel kısmet,
Dermanın elinden, tutamıyorsun.

Rakibin heybeti, dağlara minnet,
Korkudan önünde, duramıyorsun,
Gönlünden geçse de, büyük bir nefret,
Yufka yüreğinle duyamıyorsun.

Çaresizlik var, hayat maçında,
Rakiplere denge kuramıyorsun,
Zaten kaybetmişsin, işin başında,
Bu yolun sonuna, varamıyorsun.