Güzellerin şahı Şiiri - Mehmet Habip Güney

Layık mıyım? Ne haddine.
Bırakmıyorum kimseyi,
şu tükürülesi iğrelti yüzümün ardına.

İnsan insana ne kadar da yakın...
insan insana ne kadar da uzak...

Özgürlüğüm ellerinde kaldı.
Benli ellerin bensiz.

Söyle, ey güzellerin şahı!
Kıyafetler neden insanlardan daha güzel?
Köprüyü geçtik, ayı hâlâ aynı dayı.
Toprak ağaçla konuştu,
nasibini almış güller senden.

Yol uzun, elçi yanlı.
Parselli aşk sahipleri,
benim nasibim dikenli böğürtlen tarlaları.

Her seferinde dışım yeni doğmuş,
kapana kısık sesim.
Ama kazanıyorum içimdeki savaşları!

İhtimal varolmamışsın.
Biraz sessizlik...
Uyandırma korlaştırdığını!

@mhmthbpgny