Güzeller İçinde En Güzelsin Antalya'm

Bir günde dört mevsimin yaşandığı bu şehir,
Sanki bu dünyada yazılmış en güzel şiir!
Akdeniz’in koynunda bir mavi şehir var ya
İşte orası güneşin başkenti Antalya!

Ey güzel şehir!Dün sana bir kuleden baktım,
Ve kendimi efsunlu bir rüyaya bıraktım.
Sende doğdum sende güldüm sende öleceğim,
Sende duydum, sende sevdim sende güleceğim

Gökyüzünün tüm kuşları Antalya’ya iner,
Güzellik hasreti bu şehri görmekle diner.
Akdeniz olmuş sana masmavi bir güzel göz,
Lügatte yok güzelliğini anlatacak söz.

İlkbaharda eser Toroslardan serin yeller,
Uzatsan dokunacak karlı dağlara eller.
Tatlı bir rüyanın ta kendisidir bu şehir,
Dünya kentlerinin efendisidir bu şehir.

Bir kıpkızıl güneş doğar denizden her sabah,
Öyle güzelsin ki,sana cennet demek mubah!
Kıskanırlar güzelliğini bütün felekler,
Seyreder seni hep arş-ı âlâdan melekler.

Efsunlu güzellikler vermiş sana yaradan,
Seveceğim seni bin yıl geçse de aradan.
Kışın yağışlı, ılık,yazın olsa da kurak,
Güzellikte şahikasın,son nokta , son durak…

Bir tarafın çam ormanı,bir tarafın deniz,
Görmedi hiç böyle güzelliği gözleriniz.
Her seher yeniden açar kırmızı güllerin
Güzelliğin sayar döker âşık bülbüllerin.

Bırak seni sevmeyenler ölsün Antalya’m!
Ben bülbül,sen yüreğimdeki gülsün Antalya’m!
Tramvaylar gelip geçerler doğu-batı hatlı,
Antalya’m gönlüm senin sevdan ile kanatlı!

Güneşin,havan,suyun,denizin,kumun ne hoş!
Seni gören güzelliğinle oluyor sarhoş.
Sen güzeller içinde en güzelsin Antalya’m
Gelirse ecel senden gelsin bana Antalya’m.

Ben ölürsem güneş ışığına sarın beni,
Antalya’mın güzel toprağına verin beni.
Can Antalya’m içinde bile hasretim sana!
N’ olur bir avuç toprağını çok görme bana!