Güzelleme Şiiri - Mehmet Necip Özmen

azıcık konuşsan dilinin ucundan
haydi söyle canım
neydi adı kokunun
gül desem
bak yüzüme
karanfildir desem
söylemezsin değil mi
desem ki tarçındır
utangaç gülümsersin

istemiyorsan kalsın
nazlanırsın
güzel insan
güzel kadın
şekerlemem
şerbettir bilmem mi tadın

kıymetin kıymet olsun
yüreğin ziynet dolsun
içimden öyle geldi
bu duam da böyle olsun

açtılar
yine çiçek çiçeğim
yarısı yüreğimin
gönlüm üzre çayır çimen
beyazlı sarılı yeşilli
'biri sana' dedim 'biri bana'
çifter çifter hesapladım
nazına naz yaptım
“seviyor”la başladım
oturup karşına
çenek çenek saydım
ne oldu sonu

tek çenekte kaldım
sen
doyumluk aşkımdın

20 kasım 2007 Denizli