Güzelim İstanbulum Şiiri - Miyaser Gülşen

Taşına, toprağına senin altın demişler
Kasabadan, taşradan, köyden kalkıp gelmişler
Bir gecede evleri kondurup döşemişler
Seni talan etmişler güzelim İstanbulum.

İçmeye doyulmayan suyunu kirletmişler
Soluduğumuz güzel havanı zehretmişler
Denizde balıkların neslini tüketmişler
Sana yazık etmişler güzelim İstanbulum.

Trafiğinse olmuş kocaman bir canavar
Kaldırımlar yok gibi, caddeler, sokaklar dar
Böyle bırakmamıştı Fatih seni yadigar
Seni de bitirdiler güzelim İstanbulum

Ağaçları kestiler, siteleri kurdular
Asırlar değil seni, talancılar yordular
Eski halini şimdi mum yakıp arıyorlar
Seni heba ettiler güzelim İstanbulum.

Önceden kıymetini bir türlü bilmediler
Dünya görürken seni, onlar hiç görmediler
Bir İstanbul daha yok idrak edemediler
Seni anlamadılar güzelim İstanbulum.

Yeter artık hiç kimse dokunup incitmesin
Sen kutsal emanetsin, yeryüzünde cennetsin
Her halinle güzelsin, gönüllerde yücesin
Yine de birincisin güzelim İstanbulum
Dünyada tek incisin güzelim İstanbulum.

(İstanbul, 20.12.2002)