Biliyor musun terk edip giderken taktığın iyi niyet maskeni saklıyorum hala. O savaş kazanmış büyük kahraman edalarını. Ne kadar mutluyduk zaman zaman unutuyorum ama bir birimize söylediğimiz sevgi tanımlı lakaplar çınlıyor kulağımda. Yürüdüğümüz yollara ziyaret korkutuyor tarihi eser. Anlatmaya çalışıp ta anlayamamak acıtıyor. Yinede korkarım sevdim sensizliği. Seni sevdiğimden çok sevdim korkarım.
Zamana bırakırken her şeyi. Müzede bir gece geçirdim. Adı senden kalanlar güzel yalanlar müzesi.
Yastığımın sen kokan tarafına aitti yüzüm, acırdı. Kızgınlığım kalbimin gidemediği yerdi ama benimdi uzak köy. Sonra hepsi geçti bitti işte. Korkarım sevdim sensizliği. Seni sevdiğimden çok sevdim korkarım.
Kendimden kaçırırken gerçekleri. Müzede bir gece geçirdim. Adı senden kalanlar güzel aldanmışlıklar müzesi…
Artık aşk bir ütopya,antik kazı kenti, bir harabe
Ne yaparsın
Hayat bitiş ve başlangıçların toplamı
Uzun patika, yalın ayak geçerken kalbinin tarihi yerlerini; yol bitimi, ayağımı kaldırıp çıkartarak topuğuma batan kıymıkları, acıdan gülümsediğim anlardan ibaret, mutlulukların çarpımı
Sarhoş kadehi dolup dolup boşalan bir serseri
Artık aşk kalbe söylenen en büyük yalan, şimdi anlıyorum kalbin her seferinde yediği
Ne yaparsın
Müzelik ve bir o kadar değerli
Kayıt Tarihi : 26.7.2013 16:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!