Güzel İstanbul Şiiri - Osman Sofuoğlu

Ey İstanbul ben seni.
Sıradan şehir sandım.
Senden ayrı kalınca.
Değerini anladım.

Hangi şehirde var ki.
Sendeki özellikler.
İnan saymakla bitmez.
Sendeki güzellikler.

Sende nice evliya.
Sende nice derviş var.
Sende nice güzellik.
Sende nice ermiş var.

Dört mevsim on iki ay.
Herkes sana koşuyor.
Seni gelip de gören.
Sana hayran kalıyor.

Bir yanda Karadeniz.
Bir yanında Marmara.
Bir yanda Anadolu.
Bir yanında Avrupa.

Coğrafi konumunla.
Ne güzel bir yerdesin.
Ey güzelim İstanbul.
Herkesin gönlündesin.