Güzel İnsan Şiiri - Yılmaz Aybar

Derinden derine içini çekerdi anam
Dalar giderdi Atatürk’ün resimlerine
‘Ne güzel insan’ derdi anam

‘Ama’ derdim anama
‘Ama Atatürk sarışın
Benzemiyor pek babama’

Anam çocuk yüzüme bakardı
‘Sen güzelliği ne sanırsın?
Renk mi sadece biçim mi? ’ diye sorardı

Ve eklerdi: ‘Renkler biçimler çoğu kez engeldir
Gerçek güzelliği görmeye,
İnsan asıl özüyle sözüyle eylemiyle güzeldir

Üstelik rengiyle de güzelse eğer
Biçimiyle de çekiciyse
Dünyalara değer'

Artık anam gibi ben de bugün
‘Ne güzel insan’ diyorum
Dalıp gidiyorum resimlerine Atatürk’ün