Güzel Günlere Doğru

Bir yanda umut, umutsuzluk diğer yanda,
gidip geliyor kanserli hastalar bu arada.
Öyle pikniğe gidip gelmeye benzemez
düşüncelerin, duyguların gidip gelmesi,
yaşamakla ölmek arasında.

Toplanmışlar bir tedavi merkezinde,
sıralarını beklerken
sohbet ediyorlar biri birileriyle.
Kulak misafiri oldum onlara,
konuştukları hep yaşam üzerine;
hem de daha sağlıklı
ve daha güzel bir yaşam üzerine.
Sanki ben de dahil,
nice sağlıklı insanlara nispet edercesine.
Tebrikler hepsine, şifalar hepsine.

Evet, herkese sorduğum gibi soruyorum
‘yeni çıkacak kitabımın adı ne olsun diye’?
O hastalardan biri olan enişteme.
Önce cevap vermiyor, çekiliyor odasına,
sonra yanına çağırarak yazdırıyor yeğenime,
ve gönderiyor (bana) kayınbiraderine.
Kağıdı alıp okuyorum,
“GÜZEL GÜNLERE DOĞRU”
ve içimden gıpta edip,
şifa diliyorum kendisine.

17. 9. 2003 – Çarşamba / Saat: 12.50