Güzel gözlüm Şiiri - Kamile Kaynak

Gün gelir de beni sorarlarsa,
Bana sevmeyi, sevginin neleri aşabileceğini öğreten.
Kanatlarım olmadan da uçmanın mümkün olduguna inandıran hayallerime, mutluluga kavuşturan dersin.
Peki sen ne yaptın derlerse.
Onu sevgisiz bırakacak kadar kalbimi kararttım, gözlerimi ona kör edip, başka hayallere kanat açtım. Hayata küstürecek kadar mutluluktan mahrup bırakıp yaşama hevesini elinden aldım dersin.
Neyse...
Fazla da kelame gerek yok sadece şunu bil ben seni kalbimde, aklımda öldürdüm.
İçimdeki mezarlıgın baş köşesi senindir.
Bir gün geriye dönmek bu kapıyı çalmak istersen, kıyamam yinede kapım açıktır.
Ama ben seni bilirim kapıma pişman oldugunda canın yandıgında gelirsin o yüzden gelme sen hep iyi ol mutlu ol
Varsın olsun sensiz kalayım. Ben senin gözlerini sevenim o gözlere yaş düşmesin hep gülsün. Ben alışırım sensizlige
Sen yeter ki hep mutlu ol.