Güz Ve Yolculuk Şiiri - Kamil Çolak

Yapraklar sarı, olsun...
Şemsiyeler bir garip açılır rüzgara
Dolar yüreklere damlaların ince sesi
Karşıda vapurun kampana sesi
Yüreklerimizi burkar, çantamızda
Güz ve yolculuk...

Yapraklar sarı, olsun...
Akşamlar gelir kara bir çul olur
Kuşlar yuvalara inanç anlatırlar, hû
Bulutlar kurşun gibidir ay kararır
Parkların ıssız karınlığında iki sevgili
Oynaşır durur yarım canlı parmaklarıyla
Tenhadır güz ve yolculuk

Yapraklar sarı, olsun...
Tren yanaşır yanaşmaz, kalbin zamanı
Vurur anıların tazeliğini
Çocukların öpülesi yüzleri solar
Ulu çınar dillenir oğul oğul
“gidip de gelmemek var”
söylüyorum, hüzündür güz ve yolculuk

beni şiirlerde hep güz akrebi sokar
sarı zehir akar bileklerimden.