suda oynadı küçük balık,
su parıldadı.
suda oynadı küçük çocuk,
gözleri ışıldadı.
suyla oynadı küçük balık,
bir yıldızım vardı bir zamanlar,
benimdi.
benim olan tek şeydi.
kimseye görünmezdi bana göründüğü gibi.
herşeyimdi
ve bedeli hiçbirşeydi,
sel de geçti işte
belki izi kalacak gitmeyecek bir süre.
sonra yine hayat.
oysa ne de güzel başlamıştık
nasıl da sahiplenmiştik yolculuğumuzu...
eğer birgün ağlayacaksam
bu senin için olsun isterim.
seninle en dolu olduğum,
en tek başıma bir anımda
en arsız,
aşılmaz dağların yolcusu muydu bilemedi
ama yinede vurdu kendini dağlara.
bir gün batımından önce varmaktı umudu
günün yeni doğduğu yerlere.
biliyordu erişilmez ideallerin peşinden koştuğunu
ve razıydı bu yolda tüketmeye ömrünü.
erişilmez bilinenler elde edildikçe
azalıyor sevgiler,
imkansızlar girdikçe imkanın sınırlarına
bir güzellik çıkıyor sessizce kapıdan,
coşku tavana vurmuştu dün gece
önce işçi-memuru
ardından memleketi kurtardık
milli takımı dünya şampiyonu
çekmece’yi uzay üssü yaptık
evi şirket bürosuna çevirdik
yollar istedim
yolculuklar yoldaşlar istedim,
düşlerimi yolculuklarla süsledim.
bilinmeyen cazipti
bilinmeyeni istedim.
bildim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!