Sapına bakıp da ağacın köküne aldanır insan
Güven dağlarıdır eteklerinde kar ovasında su
Yersin içersin acıkmış gibi her an olmadan pişman
Tırmanmak güç ister, dorukta yalan denilen durulur
Yalnızlık kalır tek maziden, kötü anılar ve hazan
İndikçe pişmanlık, çıkarken tek tek dünyalık giysiler
Ten soyulur, emanet anlaşılır, çimenler çölleşir
Toprağım dediğin, kum fırtınalarında cebelleşir
Ki altı çevirsen üstüne üstü çevirsen altına
Nesline sadık kumlar, doğasından nasıl da dölleşir
Biz anlamayız sadece yokluğu, hep ararız tokluğu
Güven dağları bu, aşılmaz gelir sonunda çokluğu…
Kayıt Tarihi : 25.8.2011 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hem akışı
hemde hitab şekli
uyum içinde
böyle güzel paylaşımlar
sunduğun için
yürekten kutlarım saygılarımla
Yıldırım YORULMAZ
Güven Dağları birikim işidir... Farkında olmaktır... Gelişmeleri, yaşanan süreçleri çok iyi değerlendirmek, doğru sonuçlar çıkarmaktır...
Doğru bir düşünce, düşüncenin güzel bir şiirsel ifadesi... Tebrikler Saffet Bey... Elbette değeriyle listemde şiiriniz...
Selamlar, saygılar Değerli Kardeşim...
Ten soyulur, emanet anlaşılır, çimenler çölleşir
Toprağım dediğin, kum fırtınalarında cebelleşir
Şiin teması da işlenişi de mükemmel.
Kutladım tüm beğenilerimle...
TÜM YORUMLAR (6)