Kimi zaman annelerimizdi onlar
Kimi zaman da babalarımız oldular
Kendi evlatlarıyla bire bir tuttular
Bizim öğretmenlerimiz onlar...
Onlardan öğrendik sevgiyi,saygıyı
Bir bilsen,sensiz geceleri,ne kadar zor
Yüreğimdeki yangınlarda,o kadar kor
İnanmazsan,gökteki yıldızlara,aya sor
Görmez isen bensiz rüyaları,hayra yor
Sakın geç kalma,bu ömür bitti bitiyor
Sen verdiğim mühleti çoktan aştın
Ne çok bekledim inanmıştım sana
Bir ömür tüketip peşinden koştum
Geç kaldın sevgilim, gelme boşuna.
Yerin hep ayrıydı etsem de sitem
Kelepçeliyim ben sana,
Yüreğimden en derinden.
Suçumda sensin,cezam da
Kaçıp gitme ellerimden.
Tutuklanmışım ben sana,
Ne kadar zorsa, seni sevebilmek
O kadar da zor,seni unutabilmek
Bütün renklerime,sen dolmuşsun.
En siyah gecede bile,hatırlamak.
Kalemim yazmıyor senden başka
Nasılda sımsıcaktı, içten gülücüklerin
Nazına naz kattığın, dudak büküşlerin
Hani ansızın seni seviyorum deyişlerin
Beni benden çaldı; o kaçak öpüşlerin.
Sana her gelişimde, merhaba deyişlerin
Bir gün bana sorsalar
En büyük günahın neydi diye…
Onsuz geçirdiğim her anımdı diyeceğim
Sorsalar…
O senin neyindi diye...
Yıllar ve yollar,ne çabuk harcadınız ömrümü
Oysa ilk durakta çözmüştüm ben,kördüğümü
Her durakta attığın çizgide kaybettim dünümü
Son durakları hiç sevmedim ki,hatırlatır ölümü
Bir durak sonra ineceğim,avutmak için gönlümü
Bilir misin aşkın ilk rengidir, beyaz
Sonrasında tozpembedir bulutlar…
Turuncuya dönüşürken bir, bir umutlar
Meyvesinde çok sevdiğin, kırmızı…
Oysa bendeki hep o deli maviydin.
Uyan; güzel ülkemin güzel insanları
Bayraklarla donatalım,cennet Vatanı
Unutma sakın,sana emanet eden,Atanı
El ele coşalım; Cumhuriyet bayramında
29 Ekim’de güzel bir sonbahar sabahı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!