Dilim varmıyor,bir türlü sitemler etmeye
Bir sana ağladı bu gözler,hasretti gülmeye
Öyle alışmıştım ki seni her gün görmeye
Yüreğim nasıl dayanır,hoşçakal demeye
Elim varmıyor,telefonu son kez çevirmeye
Geriye dönmek kolay mı sanıyorsun
Ağaran saçlarımda yıllarımı arıyorsun
pişmanım diye boşuna yalvarıyorsun
Artık çok geç,kendini kandırıyorsun.
Yıktığın gururum bir daha geriye gelmez
Doyamadım, doyamam sana
Benimsin, benimle olmasan da
Yıllar geçse, bu ömür bitse de
Doyamam, doyamadım sana
Senden başka, sevemem asla
Neden? diye sorma,bir gün anlarsın
Bir gün anlarsın,yüreğindeki yangını
Acıtır tüm benliğini,sende yanarsın.
İyi ki sevdim seni,iyi ki varsın……
Nasıl? diye sorma,bir gün anlarsın
Hani doğduğumda ilk gördüğüm
Kokusunu ilk duyduğum kadın...
Ak sütüyle karnımı doyurduğum,
Şevkatli kollarında uyuduğum,
Uyandığımda yine ilk gördüğüm kadın.
Meleğim diyorum ben ona! ...
Benim isyanım,kadere değil
Maskeleri düşene kadar,
Dost bildiklerime...
Yüzüme gülüp de,
Arkamdan konuşanlara...
Biliyor musun bebeğim;
Aslında senden çok şey öğrendim.
Sana öğretmeye çalıştıklarımdan,
Senden öğrendiklerim,
Her zaman fazlaydı.
Şimdi düşünüyorum da,
Her on Kasım'da yüreklerimizde atarsın
Sen ölmedin ki, ebedi bizimle yaşarsın
Yine unutmadık seni, unutanlar utansın
Mustafa Kemal Atatürk'üm Atamızsın! .
Her on Kasım'da Anıtkabirden bakarsın
Yıldızlar sönük ay karanlıktı,sensiz ilk gece
İçtiğim meyler seni unutturmaya yetmeyince
Ateşin düştü içime kor,kor oldu sönmeyince
Sensiz olmak ne zormuş,öğrendim dün gece
Bütün bedenim yorgun düştü,sensiz ilk gece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!