Her evde bir hikâye var.
Yaşanmışlıklardan dahi,
Nemiz kaldı elimiz de
Nerede hayallerimiz.
Çocukluk masumiyeti,
Ölüm var, her şeyin sonu
Bir gün gelir hepimizin sonu
Bazen beklenmedik anda gelir
Ve hayat biter, sessiz sedasız
Ayrılık acısı, yürek yakar
Ölüm var, ne yapalım
Bir gün gelir, kapımızı çalar
Kaçsak da, saklansak da
O kaçınılmaz sonu getirir
Bir hayatın sonudur ölüm
Günün ilk ışıklarıyla uyandım,
Aklımda yine sen vardı.
Dudaklarımda hafif gülümseme,
Çocuksu isteklerin geldi.
Görüntün masumiyetin ışıltısıydı,
Sen benim her şeyimsin,
Gök yüzümdeki en parlak yıldızsın.
Gözlerimdeki yaş, senin için,
Sonsuzluğa açılan kapıdır seninle.
Kalbimin ritmi, seninle atar,
Sensiz gönlüm harabe bağlar
Sensizlik kâbusu vurur dağlara
Haber gelmez oldu kalbim sızlar
Senden uzakta içim daralıyor.
Seninle her şey olur, gökyüzü mavisi,
Yıldızlarla süslenir her anımız kıymetli.
Gözlerinde gizli olan bir dünyadır kalbim,
Seninle her an, her dakika, her saniye, ölümsüzüm.
Seninle her şey olur, denizler coşar,
Bir kış günü Kadıköy’ de
Güneş açmış. ayaz var
Denizden gelen soğuk
Senin gülüşünle yumuşuyor.
Birlikte gecen her anımızda
Sen beni bilirsin.
Zihnimi, gel gitlerimi,
Hayallerimi bilirsin sandım
Çileli bir yoldur secimim
Sevdiceğim, bilirmisin seni sevmek,
Tren garında içi umut dolu beklerken,
Trenin gelmeyeceğini bilerek beklemek.
Doğrusu mutluluksa, Umut ederek bekle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!