Güven
(Çocuklara)
Boran tatlı bir çocuk
Gözler boncuk boncuk
Pek severmiş annesi babası
Hayat bu, yaşam kavgası
Sağlam olsun diye arkası
Çalışırdı anne ve babası
Bakardı ona elbet ninesi
Boranın o bir tanesi
Can verirdi ona ninesi
Bitmezdi sorular cümlesi
Beraber yerler içerler
Televizyon karşısına geçerler
Birlikte oynar gülerler
Bahçeye çıkıp gezerler
Yine bir gün yağdı yağmur
Pencereden bakıyordu mecbur
Bir kuş gördü yerde öylece durur
Heyecanla kalkar cama vurur
O da ne? Hiiiç bakmıyor
Gözün açmıyor kanatta çırpmıyor
Hışşt pişt ten de korkmuyor
Anneanne! Diye bağırdı
Onu yardıma çağırdı
Sağolsun o da biraz ağırdı
Eeee romatizmaları vardı
Geldi usulca camdan baktı
Manzarayı hemen çaktı
Anne babası onu attı
Boranın kalbi küt küt attı
Neden der gibi kaş çattı
Ne yapsınlar bakamamışlar
Fazlayı kaldırıp atmışlar
Boranın gözleri sanki fırlamış
Niye niye sorular başlamış
Kuzum ya hayat zor
Üç yapar birini dışarı kor
Heyecanla dedi Boran
Yok, mu bir bakan?
Olsa olur mu yerde yatan
Peki, anneannesi de yok muymuş?
Yokmuş işte yokmuş!
Perihan Pehlivan 10.2.2013 İST
Perihan PehlivanKayıt Tarihi : 28.2.2013 17:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu gerçek bir hikayenin şiire dökülmüş halidir.
TÜM YORUMLAR (15)