Gütmek Gerekir Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

GÜTMEK GEREKİR
Dünya sınavının hakkını verip,
Stres sıkıntıyı atmak gerekir.
Varlığa yokluğa göksünü gerip,
İrfan kapısında yatmak gerekir.

İnsan oğlu kurtularak gazelden,
Nasiplenmek istiyorsa güzelden,
Tevekkül iksiri içip tez elden,
İhlas gıdasından tatmak gerekir.

Bana sorar isen eğer yarını,
Yitirmeden edebini arını,
Tutup bir kenara dünya varını,
Elinin tersiyle itmek gerekir.

Varmak istiyorsan nefsim menzile,
Hakiki manada kuyluk vechile,
Tevbe istiğfarı getirip dile,
Birazda gözyaşı katmak gerekir.

Hakkın rahmetine olarak talip,
Gelmeyi dilersen nefsine galip,
Buhariden asumana yükselip,
Sis olup bacadan tütmek gerekir.

Bir meczubu kınamadan yermeden,
Evvel düşünerek eza vermeden,
Ahirinde kerameti görmeden,
Gönül bahçesinde bitmek gerekir.

Nice ırmak gördüm akar çağlamaz,
Kulun alimliği beni bağlamaz,
Tek başına ilim fayda sağlamaz,
İlim ile amel etmek gerekir.

Sahibi değilse iğilik ihsan,
İnan kafi gelmez zorbaya lisan,
Arayıp Kötekte keramet insan,
Ceht ile imdada yetmek gerekir.

Müçtehit'im akıl, şuur izanı,
Düşünerek, terazii mizanı,
Hor hakir görerek mayabozanı,
Nefsi emmareyi gütmek gerekir.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi