Guşav Fıji Şiirleri - Şair Guşav Fıji

Sende kalsın,gün,
Adımın geçtiği,herhangi bir hüzün,
Beraberdik,kelimesindeki geçmiş,
Yüzümü öpen,gülüşün,
Ve yalnız kalan ömrüm,
Nedenini bilmediğim bu cinnet,

Yerdeki yağmur izlerini takip ettim,
Bir süre,
Kimin aklına gelirdi,
Bir bulutu bulacağım,
Yağmur kaybından ölmüş bir halde.

Yakıp yalnızlığımı,
İçime derin derin çektim seninle.
Uzaklarda bir yerde olduğunu düşündüğüm yar,
Kaç 'nerdesin' sorusuyla kanarken ağzımda,

Biriktirdiğim karanlıkları toplamaktan bıkmış,

-Bir şey mi oldu?
-Yok bir şey.
-Cidden,
-Bir şey mi oldu?
-Yok bir şey dedim.
-Neden konuşmuyorsun o zaman?

Yazsan dert,
Yazmasan dert,
Sevsen dert,
Sevmesen dert,
Çirkinsen dert,
Güzelsen dert,

Heyy bir dakka
Nasılsın,hiç tanışmayalı?
Nerden tanımıyorum diye bakarken
Bu şiirden içeri girdiğini gördüm.
Kimsin? ..
Ne arıyorsun bu şiirde?

Ahh de vefa,
Ahh de.
Senin yeryüzünde
işin ne?

Ben 'Dostum'derken
Dost olduğumu söylerim,
Dostum olduğunu değil.

Dostsu,
Dostumsu,

İşaret parmağının üzerine,
Orta parmağını koyup,
Bana doğru uzatmıştın,
Gözlerin gözlerime kızarken,
'Küs o zaman'demiştin,
Sizinle sinemaya gelmediğim için,

Annem olduğunu kimseye söylemedim,
Nazar değmesin diye,
Annemliğine...

Tanrı biliyor,
Seni seyrettiğimi,