Guşav Fıji Şiirleri - Şair Guşav Fıji

Ne yapıyorsun burada tek başına bakiim?
Şairin nerde senin?
Bak yaramaza,adın ne senin?
Konuşmayacaksın demek,
Hay aksi,
Üstünde de bir şey yok,üşüyeceksin.

Kendimi kenara çekiyorum,
Biraz, gökyüzü herkesindire kaldırıyorum
Gözlerimi,
Mavi esiyor gözlerime,
Gözlerimi,gözlerine kaldırdığım zamanlar
Bütün gökyüzü benim olurduyu alışındaki hoyratlık,

Bir şarkı sözsüz,
Bestelenmeyi reddetmiş,
Bir kıza aşık,
Bir ağacın gövdesine yaslanmış kız,
Güzel,
Sevilmeyi reddetmiş,

Gece
ve
Gündüz
a y r ı l d ı ğ ı n d a
Küçüktüm.

Kurşunsuz kalem,
Dizlerim,
Ve artık yaşamayan bir ağacı fısıldayan
Kağıt.
Ve seniciğim.

Ara sıra da olsa,
Görüşmek istediğini söylemişsin,
Özlemişsin,

Benimle görüşmek!

Seni düşünmek,
Benim için zevkti.

Sana yazarlamak parmaklarımı,
Aklımın parmaklıkları arasından sızan,
Sen ışığa.

Alıp tekbaşınalığımı,
Götürüp bir yalnızlığa,
Kalem,kağıt,sessizlik ve yeryüzü
Ismarlıyorum,Pazar günleri.

Elime takılan kalem,

-Vaktin var mı?
-Noldu?
-Bir şey dinleteceğim sana,
-Olur.
-Bunu takmalısın kulağına,
-Ver bakalım.

-Buraları otobüste kaydettin galiba,
-Evet.
-Bak bundan sonrası arkaya ilerleyipde oturduğum anda,bayanların iki koltuk arkası
-Dinleyelim bakalım,

-Bugün İclal`e söyleyeceğim Akif,