Gürûhun Rûhlar Âlemi... Şiiri - Ulvi Ziya

Damlar toplumun rûhundan çürütücü bir zehir
Zayıfların rûhu erir; boşalır,boşluklaşır...
Kaba rûha çok uygun bir mekân olur her şehir
Kaçıp gider parlak rûhlar,meydanı loşluklaşır...
Yollar,fenâyı hâneye ulaştıran bir nehir...
Vâsıtalar büyük şehre hırslı insanlar taşır...

Yükselirken uğultular yerden semâya doğru
Hırçın sesler çok baskındır,kurt kânunu geçerli...
Gece gündüz pek farketmez,pusuyu kurmuş uğru
Her bir nazar ağulu ok,her uzun dil hançerli...

Ve yayılır her tarafa dalga dalga bed sesler...
Kırıp dökerek dans eder vahşetin çılgın rûhu...
Kesilir nûrlu nefesler,her rûh zorbayı besler...
Ve de hiç kimse tutamaz bu dengesiz gürûhu...