Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

Dağların kalbi yorulur,
Benim kalbim yorulmaz...
Yol yürüsen de varılır,
Bana yürüsen varılmaz...

Ne yayla ne ovadayım,

Seni görmek bir hoşluk, sorma neden bir hoşum
Seni görünce birden titrer içim,her yanım
Ve seni düşünürken, bir garip atar döşüm,
Levki sen gülsün, gülşensin ben ise bahçevanım

Yalvar yakar eylediğim doğrudur,
Benim kime yandığımı biliyor……. Allah….
Bir sevda ki beni benden soğutur;
Bir sevdaya döndüğümü biliyor ……Allah…

Herkes yüreğini hoşnut eylesin,

Hem zarif, hemi güzel,
Kardelen kar çiçeği…
Gönülde demi güzel,
Kardelen kar çiçeği…

Kardelen dağ çiçeği,

seni sevmek ibadet
seni sevmek hak olan
sen bitmeyen muhabbet
tanıma şafak olan

sen bende dönmeyen dil

Zamanın sesini duyar gibiyim..
Dört mevsim içinde bahar gibiyim...
Murat çeşmesinden içtim serpildim...
Yürek sarafıyım, ayar gibiyimm...

Sevda yağmurunda şemsiyesizim...

Unutursam çık karşıma,
Al neşteri vur beni...

Üç ellere,beş kendine,
Meraklıysan sor beni...

Eteği inmiş göle,
Bar oynayan dağların,
Aynası Toprak Kale
Tarihteki çağların...

Yatar Şeyh Abdurrahman,

-11.Yaş gününde Şuheda`ya-

Bahtın ak yolun berrak
Her günün mutlu olsun.
Kendin için mumlar yak,
Yaş günün kutlu olsun…

Ölüm müthiş bir gerçek fani olana hastır
Her nefis tadacaktır; gelenekçe bu yastır...
Bize rahmet okumak hayır hasenat neyse,
Ve duyarak okumak bir Fatiha, İhlas’tır