Gürkan Erol Şiirleri - Şair Gürkan Erol

Gözünün önünden geçen onca insan varken geçmişten bugüne,
Oysa su anda yolda yürürken bile ruhum ile bedenim farklı insanlar gibi gelebiliyor,,,
Sanki önüm sıra giden 'ben' ben değilim gibi geliyor..
Bir yerlerden tanıyor ama bir türlü çıkartamıyorum....
Ya ben kendime insan edinememişim
Ya insanları doğru seçememiş im,

Hayat
Ne olacağı belli olmaz
Sürükleniriz her bir yöne
Her ne kadar dümen bizde desek de
Rota bazen şaşar gitmez istenilen yerlere
Belki de budur bize gizemli gelen

Hayat basit
Dünya zaten basit
İnsanlar basitten daha da basit
Ruhlar almış başını gitmiş
Bedenler sadece birer et yığını
Arzular, hevesler ve özentiler ve de kıskançlıklar

Geri ve dik kafalılık nasıldır bilmezdim
Bazen denk gelirdi ama şimdi
Gördüm ve öğrendim
Riyakârlık bu kadar yoğun olmazdı
Gördüğümde yadırgardım ama şimdi
Gördüm ve öğrendim

Her şeyi ucu ucuna yaşamak
İnsanların gözlerine bakarken
Mutsuzluklarına şahit olmak
Gelecekten çok şey bekleyemeyen
Yüreği kocaman ama esasen toplumda
Sadece ve sadece basit bir ayrıntı olmak

Hey gidi günler hey
Öyle günlerdi ki eski günler
Gözlerimin önünden hüzünle geçer
Öyle ya da böyle güzeldi çocukken
Duysak ta anlamazmışız meğer
Bilmezdik senin benim ve hatta onun

İstanbul'da kasvet,
İstanbul'da azap,
İstanbul'da kalleşlik,
İstanbul'da dalalet ve hatta ihanet....
02.10.2015
Gerol

İnandım, ben buna yandım
Gözümün gördüğüne
Duyduğuma inandı kulaklarım
Gerçekler başkaymış
Ben ama ben hep sürekli kandım
Olmazmış dediklerim

İsyan etme, kalkma düşme öfkeyle çıkılan yola
Kanma cibilliyetsiz insanların tuzağına
Sakin ol, tepkini ver ama yakıp yıkma
Haklıysan bile ciğeri üç kuruş etmeyenlerin uğruna yakma
Günün birinde öyle ya da böyle lazım olur dursun yorgan yanında
Ne kadar üzücüdür belki farkında değiller ama

Merak ediyorum bazen
Kendi içinde kendi başına
Öylesine oluşan, sonra yine yeniden
Kendiliğinden var olan kırılmaları
Neden bilmem hep aklıma takılır
Nefes alıp verdiğimiz her hangi bir an