Kocaman bir yıl geçti
Özledim be abi seni
Sen gittin gideli
Burası hep aynı
Hiçbir şey değişmedi
Taslar zaman zaman değişse de
Parmaklarımın ucuna basarak
Yürümekten yoruldum
İnsanların ihanetlerinden
Bıktım usandım, bunaldım
Neyin nereden geleceğini bilmeden yaşamak
Çok zor oluyor bana inan
Derinden gelir sevgi
Daha ileri gidemezsin kaynağının yeri belli
Duygular kabardığında gözlerin düşer
Göremezsin hiçbir yeri
Ne mutlu ki bana yalnız hissetmedim hiçbir zaman kendimi
Nice sıkıntılar atlattım, eksik etmediler desteklerini
Gönlümün bahçesinde açan
Güllersiniz siz renk renk
Al yüreğim elinde
Göğsüne bastır sonsuza dek
Ruhum yaşamaz sizsiz
Bırak bir geceyi sürmez bir an bile
Gönlümün krallığı sende
Yüreğimi aldın sakladın bir yerlere
Farkında olmadım nasılda yaptın
Kapattın gözlerimi şu üç günlük yeryüzünde
Görmez senin yüzünden başka bir çehre
Öyle bir değer verdin ki bana hediye
Akan kanlar bizim
Yıkılan biten ocaklar bizim
“Canlarımızdır” gözlerimizden akan hayatlar
Yüreğimizdir isyan eden analar
Bağrımıza saplanır acı
Bu memleket hepimizin
Yârin ellerindeki ilgiye
Ananın yüreğindeki en samimi sevgiye
Babanın fark edilmeyenin içindeki
Sert zannedilen şefkatine
Erişmek için ermiş olmuşsun, olmamışsın
Fark etmez, gözlerle göreni
Dilerim Allahtan bakmasın kimse elime
Düşmesin kimse gelecekte dilime
Af dilemesin kimse ne bugün ne de gelecekte geçmiş niyetine
Görmesin gözlerim şefkat bekleyen hallerini de
Ömür denilen yalan aslında gerçek, tüm olabildiğince
O kadar uzak değil, vermeden almak gerçeğine
Benden başka ben var mı acaba?
Neden başkası için düşmeliyim ki dara
Varsam gönülde ya da kafada
Belki o zaman düşüneceğim anca
Hayatın içinde yaşamalıyız bu zamanda
Lazım oldukça selam vereceklerle olmaz işimiz asla
Bir kahve kıvamında yaşamak hayatı
Bazen acı bazen de tatlı
Her birinin muhakkak vardır bir anlamı
Öyle şeyler olur ki zaman zaman
Gülerken bile içimiz kan ağlar
Delice engelleyemezken gözyaşımızı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!