Mayın tarlası gibi
Her adım patlamaya hazır
Bir adım daha
Her şeyin sonu olabilir
Ama hiç korku yok
Korku bitti
Saf bildi bizi suyuna
Ama haklı çıktı sonuna
Yine geldik biz bu oyuna
Sözü her yerden duyula
Böyle böyle kervan düzüle
Kırık kalpler durağında mola verdim
Yoruldum artık ben, ara verdim
Her şeye hep bir mana verdim
Bak sonunda yere serildim
Yeter bu kadar elem keder
Tatlı meltemler eserdi dağlarında
Kuşlar cıvıldardı alalarında
Güzel insanlar yaşardı
O gök kubbenin altında
Yıldızların ışığında
Yan yana
Ey İnsan!
Durup biraz düşünsen
Bu dünyanın sana tapulu olmadığına bir ersen
Çiçeğe, böceğe bu kadar hoyrat olmasan
Şu kibrini biraz kıssan
Son versen şu savaşlara, attığın bombalara
Yeter bu kadar naz niyaz
Nazın ile oldum piyaz
Bak gelip geçiyor yaz
Kıymetimi bilmiyor isen
Bundan sonra çalarsın saz!
Ben o zaman var olurum
Çakır gözlerinde huzur bulurum
Ellerin ellerime dokunduğunda
Gözlerin gözlerime değdiğinde
Dudaklarından dökülen adım ile
Kendimi bulurum
neyleyim
sensiz geçen yazı,baharı
kışı
yılları
yok ki bir önemi
sensiz olunca
Farklı bir şey yapmak lazım bugün
Dünden öteye
Yarından önce
Fark yaratmak lazım
Kendinden öte
Dünden farklı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!