Gürhan Kurukaya Şiirleri - Şair Gürhan K ...

Dönülmez akşamın ufkunda geşt ü güzar eyleyen narin sevgili
Gönlümün köşkünü şad eylediğini söyler kalbimin dili.
Sensiz cüdadır köşk-ü derbederimde aşk ve hayat iksiri.
Tebessümün tenvir eyler adem-i yar ile zuhur eden leyli.

Döndüm asrı seyreyledim.
Ben bu nefsi gayreyledim.
Hesab ettim hayreyledim.
Şol irfandır karım benim...

Doğan Güneş gurub etti.

Mecnun olup çöle düşen gördün mü yar?
Kerem olup Can Aslı’yla yanan mı var!
Ten kafesinde aşık, itminan arar…
Maşuka müştak aşık, aşk ile ağyar.

Ümit olup ufka doğan gördün mü yar?

Yürekler yanıyor, ciğer kanıyor.
Alçaklar Milleti aciz sanıyor!
Yaralı Aslanım hey! uyanıyor...
Kükremiş Bir Millet şaha kalkıyor.

İhanet çemberi, yurdumu sarmış!

Şubat geçer Mart gelir.
Her ay yeni bir ümit...
Zaman deveran eder.
İnsan, değil ki münbit...

Gözler hep ufuklarda...

Sen de Hakk'ın kulusun.
Gafil olsan velev ki...
Kurtarmaz seni artık,
ne makam ne de mevki...

Teveccühler O'nadır.

Hayat bir rüyaymış meğer
Ne üzengi ne de eğer
Gün sonunda kırat da yok
Erken uyanmaya değer

Ne bir çiçek ne sevgili

Her gün ömürden bir yaprak dökülür!
Bu tatlı can fâni tenden çekilir.
Görmez misin aymaz nefis hâlimi!
Bir zerreye bin ayrılık ekilir!

İz olur sonsuz yollar, akar gönlüme...

Bu gönül gurbet oldu.
Sevdim gönül incisi...
Hasretin kurbet oldu!
Gönlümün birincisi

Uzaklarda arama!

Kaybolmuş seneler nedir bilirim.
Şarkıları anlayacak yaştayım.
Uçmuş anılarım, bomboş ellerim!
Kervanın önünde, bak en baştayım!

Her an bir gemi kalkar bu limandan!