GURBETİN ALASI
Kendi bedenine mülteci olmak
Aç, susuz, karanlık gecelerde can çırpınışta, can nefessiz, can Çocuk ,
Can telli geçitlerde şarapnel parçası.
Derler ki;
,,gurbetin en alası varmak istediğin kalbe varamamaktır.''
Huri ÇALIŞKAN
Huri ÇalışkanKayıt Tarihi : 24.4.2023 09:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Huri Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/04/24/gurbetin-alasi.jpg)
Ve gurbetin alası…
İnsanın kalbine varamaması, en derin yalnızlığın sessiz yankısıdır.
Aynı şehirden, hemşehri, olmaktan kendime (nasıl oluyorsa, ne hakla) övünülecek bir pay çıkarmaya çalıştığım AHMED ARİF'le bitiriyorum :
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça...
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni...
Sevdaların sizi terketmemesi dileğiyle…Tebrikler, tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)