İnsanın içine gurbet düşünce,
Derdini içine atar eğlenir.
Bahar'da erimiş kar'ın seline,
Gözünün yaşını katar eğlenir.
Kurbetliği yüreğime mâl etmiş,
Sıla diye kar'lı dağı yol etmiş,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Güzel bir şiir olmuş. Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta