Dünya dediğin han, bizler yolcuyuz,
Bazen bulanığız, bazen duruyuz,
Ezelden ebede akan bir suyuz,
Hakk’ı bilmeyene yönümüz olmaz,
Seven gönüllerde günümüz solmaz.
Beyaz ile siyah cenge tutuşur,
Kimi bülbül olur güle ötüşür,
Kimi baykuş gibi dama yetişir,
Diken tarlasında gülümüz olmaz,
Hakikat bağında günümüz solmaz.
Mazlumun ahı hep arşa dayanır,
Zalimin zulmüyle cihan uyanır,
Herkes kendi rengi neyse boyanır,
Eğri tartı ile unumuz olmaz,
Baharlar tükenmez, günümüz solmaz.
Karun kadar olsan fayda etmez ki,
Kefenin cebine dünya yetmez ki,
Kul hakkı yiyenin yüzü gülmez ki,
Haram sofrasında dünümüz olmaz,
Seven gönüllerde günümüz solmaz.
Nefsine köleysen sultan değilsin,
Bırak kibir dağın yere eğilsin,
Hakikat güneşi canda sağılsın,
Kör olan göz ile şanımız olmaz,
Gönül kıran ile günümüz solmaz.
Atadan dededen öğüt almalı,
İnsanlık bahrine insan dalmalı,
Gidenler gidiyor, eser kalmalı,
Boşa geçen vakte kinimiz olmaz,
Seven gönüllerde günümüz solmaz.
Kul Hasan der bunu, duyanlar bilsin,
Gözünün yaşını garipler silsin,
İyiler safına melekler gelsin,
Şeytanın yolunda sonumuz olmaz,
Seven gönüllerde günümüz solmaz...
Hasan Belek
20 11 2025-Akçay
Kayıt Tarihi : 20.11.2025 09:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!