Günü Gelince Şiiri - Şahbettin Uluat

Sanmayın bu dünya daimi mülktür,
Silinir gideriz günü gelince.
Yaşarken giysimiz ipektir, kürktür;
Kefeni giyeriz günü gelince.
*
Azrail zengine, yoksula bakmaz;
Evliye, bekâra ve dula bakmaz,
Cahile, avama, olguna bakmaz.
Mum gibi söneriz günü gelince.
*
Tutun ki, bu dünya bir tatil yeri,
Gezeriz, görürüz türlü yerleri; 
Dağları, denizleri, şehirleri.
Seyahatten döneriz günü gelince.
*
Bu bir rüya, eni konu bitecek,
Her kim ki gelmişse, bir gün gidecek.
Yaşam gerçek ise, ölüm de gerçek.
Mezara ineriz günü gelince.
*
Bunca insan gelmiş yaşamış hani.
Çağlar açmış, çağlar kapamış hani.
Sen fanisin, ben faniyim, biz fani;
Buhara döneriz günü gelince.

26.07.2023
21.00