Günler Şiiri - Mehmet Tekmen

Sessizce kaçan günler,şimdi söyleyin bana.
Sır gibi saklanılan,ne dediniz zamana.
Uzaklarda bekleyen,hayatlardan hangisi.
Ayırır dünyamızdan,gönlümüzün sevgisi.

Hangi yöne gitmeli,karışık bütün yollar.
Kapanmıyor sevgiyle, boş kaldı açık kollar.
Çok mu derinliklerde,yaşarken özlenilen.
Artık gelmez mi dersin,hasretle gözlenilen.

Umut var mı beklesem,gelecek bir gün desem.
Hasretin bitmesini,göz yaşıyla istesem.
Arzum gerçekleşir mi,şu yolları bitirsem.
Acılarım diner mi,Hint'den ilaç getirsem.

Boşa gitmez istekler,bir gün haberle döner.
Sönmez sanılan yangın,göz yaşlarıyla söner.
Ufukların ötesi,umutların harmanı.
Parıldayan ışıklar,sevginin armağanı.

Yas tutmaya gerek yok,artık ayrılık bitti.
Dağıldı ufkumuzdan,kara bulutlar gitti.
Aydınlığa kavuştu,yaşlı kapalı gözler.
Selamla başlar oldu,teselli dolu sözler.

Cilvesi bu hayatın,yaşayana hatıra.
Görüp anlamak gerek,yazarak her satıra.
Ne kaldı ömrümüzden,bizden ne aldı dünler.
Çözdüm sakladığınız,muazzam sırrı günler.