Güneşin Kokusunda Şiiri - Hasan Arpaci

Ben kölelerden daha çok sadığım; ey…Tanrım !
Sana güvendim ama yerimde saymaktayım.
Senin adına ;vekil bir çok insan geldi bana ;
Bende şaşırıp kaldım ,şeytan taşlamaktayım…!

Hasan’ın aklı eksik ruhunda acı kaynar,
Aklına dokun hele fikrinde cümle oynar.
Güneşin kokusunda çınarın dokusunda;
Ağıtlar benim için tırmanıp arşa çıkar.

Duymadın mı sesimi görmedin mi halimi ?
Aldırma zaman zaman duyarsan celalimi.
Kölelikten kulluğa niyetimiz var amma ,
Bu kadar günahkarken kim alır vebalimi ?

Hasan Arpacı