inceden inceye tüten bir özlem
bir özlem ki hiçbir şeye benzemez
doğduğum gün tanıdığım gündü
öldüğüm de kaybettiğim gün oldu
ayrılık acısı işte bilen bilir
güneş dökerse gözyaşlarını
belki o zaman diner çakıl taşlarının
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
